Bir özel sektör çalışanı olarak işyerinde ki adaletsiz durumlar herkeste olduğu gibi benimde canımı sıkıyor. Çok çalışmak asla bir kıstas olmuyor. Çalışmaktan daha önemli şeyler var iş hayatında. Mesela yalakalık gibi. İyi rol yapıp sahte gülücükler saçıp sadece tribünlere oynuyorsanız 2-0 öndesiniz demektir. Ya da Yalakaysanız iş hayatında 3-0 öndesiniz demektir.Ben bilmem ne üniversitesinden mezunum şöyle iyi diplomam var…
Bunlar sadece özlük dosyanızda fotokopisi bulunması zorunlu abidik gubidik kâğıt parçaları. İşe alınırken bile hiç kimse bakmıyor. Ama adı bile yetiyor bazen. Sizin yaptığınız işin, harcadığınız emeğin hiçbir önemi olmuyor. Çalışan da çalıştıran da gösteriş budalası. Buradan bu anlamı çıkartıyorum.
İş yerinde adalet, motivasyon ve çalışanların mutluluğu bir kurumun ilerlemesinde ki başlıca etmenlerdendir. Çalışan mutlu olursa müşteriyi mutlu eder. Kural budur.
Eğer bir işveren bunları sağlamıyorsa o işyerinde sıkıntı vardır. Aynı işi yapan kişiler arasında maddi ve manevi eşitliği sağlamak işverenin görevidir.
Kurumlarda belirsizlikler çok fazladır. Bu belirsizlikleri ortadan kaldırmak için kurumlarda şirket kuruluşunda kendi anayasavari maddelerini hazırlayıp bu belirsizlikleri ortadan kaldırmalı. Bu sadece çalışan işçi ilişkisi olarak değil kurumun işleyişindeki her şey için geçerli olacak şekilde kapsamlı olmalı, değiştirilmesi zor ama yeni maddelerin eklenebilmesine olanak sağlamalı. Böylelikle müşteri-dost, çalışan-dost ilişkileri aza indirgenerek biraz profesyonellik katılmalı.
- Mesai saatleri ve uymayanlara yaptırımlar
- Ödeme ve prim sistemi uygulamaları
- Ödüllendirme ve cezalandırma
- Misyon, Vizyon ve Değerler
- Çalışma prensibi
- Görev tanımları
Böyle bir yaptırımın olduğu bir kurumda şeffaflık ilkesi esas olur ve kimsenin aklında soru işareti ya da çakallık olmaz.
Bu düşüncemin uygulanamayacağını bende biliyorum çünkü bu kimsenin işine gelmez. Sadece düşünceden ibaret olsa da ben bu fikrimin hep arkasında olacağım.
Yorum Gönder