Günaydın!
Sabahları kalkınca daha yataktan çıkmadan ne kadar çok şey düşündüğümüzü hiç fark ettiniz mi?
Uzun zamandır buna dikkat ediyorum ve genelde sabah hep yapmak istemediğimiz şeylere ve ya olumsuzluklara odaklanıyoruz. Çalışanlar için işe gitmek, terkedilen birisi için eski sevgilisini düşünmek, öğrenci için de okula gitmek gibi bir sürü düşünce. Tabi sürekli olumsuzlukları düşündüğümüz söylenemez. Yeni âşık olan birisi için bu düşünce tam tersi bir hal alır ya da aylarca, yıllarca işsiz kalmış bir insan için…
Rutin olan bir hayatta her sabah sövecek birçok konu vardır. Yaşama sevinci olmayan ve negatife yakın insanlarda da durum böyledir.
Uykudan uyanmaktan mıdır yoksa sabaha kadar düşüncelerimizin durulaşmasından mıdır bilmiyorum ama söveceğimiz düşüncelerimiz çok fazla birikmiş bir durumda gözlerimizi açıyoruz her sabah.
Ben genelde mizantropist bir şekilde hayatımdaki ve çevremdeki tüm sahte ve çıkarcı insanlara söverek uyanıyorum. Yine aynı insanlarla koskoca bir gün geçireceğim için ve hayatımda bana hiçbir şey katmayacakları için bu psikolojideyim sanırım. Daha önceleri gün boyu bu süren bu kasvetli durumu zamanla yenmeyi başardım ve artık sadece sabah ilk uyandığımda sövüp geçiyorum. Ve kendimi daha iyi hissederek hayatıma devam ediyorum. Sanırım giderek gamsız bir hal alıyor ve insanlara karşı duyarsızlaşıyorum. Mutlu olduğuma sevinmeli miyim yoksa insanlara hiç güvenmeyişime üzülmeli miyim bilemiyorum.
Sizde sabah yataktan çıkana ya da evden çıkana kadar sövün ve tüm kötü düşüncelerinizden kurtulun ve güzel bir güne pozitif enerjilerle merhaba deyin.
Hoşça kalın…
Sabahları kalkınca daha yataktan çıkmadan ne kadar çok şey düşündüğümüzü hiç fark ettiniz mi?
Uzun zamandır buna dikkat ediyorum ve genelde sabah hep yapmak istemediğimiz şeylere ve ya olumsuzluklara odaklanıyoruz. Çalışanlar için işe gitmek, terkedilen birisi için eski sevgilisini düşünmek, öğrenci için de okula gitmek gibi bir sürü düşünce. Tabi sürekli olumsuzlukları düşündüğümüz söylenemez. Yeni âşık olan birisi için bu düşünce tam tersi bir hal alır ya da aylarca, yıllarca işsiz kalmış bir insan için…
Rutin olan bir hayatta her sabah sövecek birçok konu vardır. Yaşama sevinci olmayan ve negatife yakın insanlarda da durum böyledir.
Uykudan uyanmaktan mıdır yoksa sabaha kadar düşüncelerimizin durulaşmasından mıdır bilmiyorum ama söveceğimiz düşüncelerimiz çok fazla birikmiş bir durumda gözlerimizi açıyoruz her sabah.
Ben genelde mizantropist bir şekilde hayatımdaki ve çevremdeki tüm sahte ve çıkarcı insanlara söverek uyanıyorum. Yine aynı insanlarla koskoca bir gün geçireceğim için ve hayatımda bana hiçbir şey katmayacakları için bu psikolojideyim sanırım. Daha önceleri gün boyu bu süren bu kasvetli durumu zamanla yenmeyi başardım ve artık sadece sabah ilk uyandığımda sövüp geçiyorum. Ve kendimi daha iyi hissederek hayatıma devam ediyorum. Sanırım giderek gamsız bir hal alıyor ve insanlara karşı duyarsızlaşıyorum. Mutlu olduğuma sevinmeli miyim yoksa insanlara hiç güvenmeyişime üzülmeli miyim bilemiyorum.
Sizde sabah yataktan çıkana ya da evden çıkana kadar sövün ve tüm kötü düşüncelerinizden kurtulun ve güzel bir güne pozitif enerjilerle merhaba deyin.
Hoşça kalın…
Yorum Gönder